Scanzaniegle

Artícule scritte 'n
sud-laziale/cominése

Scanzaniégle
Crassifecazzione scientìfeca
Dëminië	Eukaryota
Regn	Plantae
Dëvësion	Magnoliophyta
Class	Magnoliopsida
Sottëclass	Magnoliidae
Órdënë	Ranunculales
Famiglia	Ranunculaceae
Jènërë	Hepatica
Spèc	H. nobilis
Nommenclatura binommiale
Hepatica nobilis Schreb., 1771

Nome scendífeche

Hepatica nobilis Schreb., (Anemone hepatica L., Hepatica triloba Chaix)

Descrezzione

Gle scanzaniégle è n’èrva prènne áveta da 5 a 15 cm.

Frunne

Le frunne

Suó radecale, che tré lòbe, carnose, pelate é assá tòšte; tiéve ne chelore vérde cupe leccecande é ciérte štrisce ghiangaštre ngòppa é viòla sotte; gle late è cchiù cupe. Tiéve ne pernucce luonghe (5–15 cm), marrone é peluse.

Náscene prima e gle sciure é remánene vérde pur'a gle viérne. Suó larie 7–9 cm é lònghe 5–6 cm.

Sciure

Gl sciure

Suó e chelore viòla-lilla é ruosse 20–30 mm. Sceríscene (na semmana ébbía) da marze a maje.

Tiéve caratteríšteche andiche pecché nen tiéve ne vére cálece ma sule 3 frennecèlle, marrone é pelose, che suó appeccecate a gle pètale é che párene 3 sèpale.

Gle pètale suó a gle númmere de 6-10, larie 5–8 mm é luonghe 10–16 mm.

Addó ze tròva

Ce piace la mbréa de gle bòsche e cèrcua é de fuave, é crésce da la cullina affin'a 1000 (2000) m n.l.m.

Use

Èssènne na chianda ne ccone velenosa, è mègl'a ne’l’addeprà.