Scola Siciliana

'A Scola Siciliana fuje na scola puèteca ca shurètte 'n Palermo nfra 'o 1230 e 'o 1250, durante 'o regno 'e Federico II 'e Hohenstaufen de Svevia (Federico I 'e Sicilia, 1194-1250), 'o nepote 'e Barbarossa, stupor mundi (mmaraviglia d' 'o munno).

'A Scola Siciliana tene na granne mpurtanza dint' a la storia d' 'a litteratura pecché cu essa, p' 'a primma vota, s'ausaje 'o vulgare 'n litteratura. Aredetaje 'e ttradizione puèteche pruvenzale, affinànnole, pe sviluppare 'a primma lengua litteraria taliana. 'A lengua siciliana, ausata dint' â Scola Siciliana d' 'e Siciliane e d' 'e nun-Ziciliane, fuje 'a primma lengua scritta d' 'e llengue vulgare latine 'e ll'Italia, capace 'e spressare qualonca emozione umana.

L'àutra cosa ùneca 'e sta "scola" è 'o fatto ca cumprennéva nun zolo ll'aristucràteche, ma pure jurìste, funziunarie e mpiàte d' 'o regno (vidìte abbascio).

'A puisìa d' 'a scola è quase sclusivamente d'amore, sequenno 'e mutive dâ puisìa pruvenzale. Sta scola litteraria appe nu granne nfrusso ncopp' a Dante Alighieri, tanto ch'assaje studiuse chiàmmano 'o ssiciliano comme "pate d' 'a lengua taliana", cu ll'idioma tuscano facenno d' 'a "mamma".

Prencepale auture

'A Scola Siciliana fuje na scola ricca d' auture; pure Federico II e 'e figlie suje Enzo e Manfredi scrivetteno puisìe.

'E prencepale auture fujeno:

• Jacopo da Lentini
• Cielo d'Alcamo
• Stefano Protonotaro
• Pier delle Vigne
• Rinaldo d'Aquino
• Guido delle Colonne
• Odo delle Colonne
• Giacomino Pugliese
• Jacopo Mostacci
• Mazzeo di Ricco
• Federico II 'e Hohenstaufen
• Enzo 'e Sardegna
• Manfredi 'e Sicilia

Riferenne

• Arba Sicula, Volumi XVI, Numira 1 & 2, Primavera & Autunnu, 1995.