Settefrate: Cagnamiente nfra 'e versiune

*Dë l'andica chièsa ë gl Siand Sètt Friat uoj rëman gl përtal dë ndrata aglëttut dend a na chëštruzzion mëdèrna (monnassá rëfatt e addëprat comm sèd ë gl chëmun): gl pòšt - chiamat San Sëttëfrat - cunzèrva gl nom ë la chièsa.

*Chièsa ë Sand Stèfanë, la chièsa prëngëpal, chë šta a la part cchiù áveta ë gl puaes, vëcin a la torr.

*Chièsa ë Sanda Flëcita

*Chièsa ë Madònna ë lë Grazië, chë dend a gl prònaë cunzèrva n’affrischë chë rapprësènda gl ggiudizië nnëvërzal e, a part pëddend, na liamia sëttëcëndesch a cassëttun e ciert pëttur dë tela: na tëštëmënianza ë gl štòrëchë sëciendesch [[Pául Mattía Caštrucc]] dic ca cë štav cèrt òpërë ë gl pëttor casënes [[March Mazzaròpp]]<ref>[http://books.google.com/books?vid=OCLC13021971&id=eR0TzZi4oDUC&pg=PR13&lpg=PA1&dq=ducato+di+alvito&hl=it Giovanni Paolo Mattia CASTRUCCI, Descrizione del ducato d'Alvito nel regno di Napoli in Campagna felice. Napoli, Piscopo, 1863.] p. 78</ref>