Scanzaniegle
Artícule scritte 'n
sud-laziale/cominése
| Scanzaniégle | |
|---|---|
| |
| Crassifecazzione scientìfeca | |
| Dëminië | Eukaryota |
| Regn | Plantae |
| Dëvësion | Magnoliophyta |
| Class | Magnoliopsida |
| Sottëclass | Magnoliidae |
| Órdënë | Ranunculales |
| Famiglia | Ranunculaceae |
| Jènërë | Hepatica |
| Spèc | H. nobilis |
| Nommenclatura binommiale | |
| Hepatica nobilis Schreb., 1771 | |
Nome scendífeche cagna
Hepatica nobilis Schreb., (Anemone hepatica L., Hepatica triloba Chaix)
Descrezzione cagna
Gle scanzaniégle è n’èrva prènne áveta da 5 a 15 cm.
Frunne cagna
Suó radecale, che tré lòbe, carnose, pelate é assá tòšte; tiéve ne chelore vérde cupe leccecande é ciérte štrisce ghiangaštre ngòppa é viòla sotte; gle late è cchiù cupe. Tiéve ne pernucce luonghe (5–15 cm), marrone é peluse.
Náscene prima e gle sciure é remánene vérde pur'a gle viérne. Suó larie 7–9 cm é lònghe 5–6 cm.
Sciure cagna
Suó e chelore viòla-lilla é ruosse 20–30 mm. Sceríscene (na semmana ébbía) da marze a maje.
Tiéve caratteríšteche andiche pecché nen tiéve ne vére cálece ma sule 3 frennecèlle, marrone é pelose, che suó appeccecate a gle pètale é che párene 3 sèpale.
Gle pètale suó a gle númmere de 6-10, larie 5–8 mm é luonghe 10–16 mm.
Addó ze tròva cagna
Ce piace la mbréa de gle bòsche e cèrcua é de fuave, é crésce da la cullina affin'a 1000 (2000) m n.l.m.
Use cagna
Èssènne na chianda ne ccone velenosa, è mègl'a ne’l’addeprà.